Health Consultancy

De afwijzende niet begrijper is nog niet in staat tot omarming van het geheel te komen als resultaat van niet kunnen grijpen van mijn woorden. Zijn of haar nog onwetendheid is het gevolg van het buiten zijn of haar greep vallen van de essentie. Het is mogelijk het gevolg van niet diep genoeg willen of durven graven. Of het is omdat de lezer te jong is.

Of het is omdat de lezer in de greep is van de oppervlakkige vluchtigheden aangereikt door de ‘voorkauw samenleving’. Een samenleving die het zelfstandig ontdekken van het bedekte, het ontginnen van het on-ontginde en de ontwikkeling van het ingewikkelde ‘vermoordt’. Het ondermijnt de ontwikkeling van intellect en wijsheid binnen de samenleving. Waarmee de voorkauw-presenteerblaadje-samenleving het bewust ‘Zijn’ ondermijnt.

De ‘voorkauw-presenteerblaadje’ samenleving reikt oppervlakkigheid aan, stimuleert het zonder ‘kop’ nakakelen en vernietigt het leren denken na het denken. Het is een samenleving die via subtiele indoctrinatie  éénheidsworsten, ‘dertien in een dozijn mensen’, ja knikkende kuddedieren en applausvee op commando creëert. Maar het individu de illusie presenteert met het bezit van een vrije wil, in autonomie in uniekheid zichzelf te mogen zijn.

Ik heb de stille wens je een begrijpende lezer te maken. Die na het begrepene gaat denken over wat hem of haar gegrepen heeft. Om na dat denken zijn of haar eigen wijs te gaan zingen en de eigen wijsheid weer uitdragen gaat.

Het delen van wijsheid creëert stamdikte aan het intellect van de mensheid. Het ondermijnen van het kunnen vergaren van wijsheid ondermijnt de vorming en de toename van intellect. Het ondermijnen van het intellect van mensen betekent verlies van identiteit van het ‘cultureel-beschaafd-competent-liefdevol-verdraagzaam-mens’ kunnen-zijn’. Het zullen onwetende domheid en onverschilligheid zijn dat wijsheid zal vervangen. Dat stimuleert angst, tegenoverstelling en kuddegedrag.

Mijn teksten en woordkeuzes zijn niet eenvoudig en dwingen je te gaan graven om de kern te leren begrijpen. Een kern die zich lang schuil houden kan, maar zich plotseling openbaart in de simpelheid van het begrijpen.

Het gecompliceerde kan zeer verwarrend lijken, maar is in de kern erg simpel zodra je de ongecompliceerdheid van de verwarringen ontdekt hebt. Na dat ontdekken, zal je plotseling beseffen hoe ongelooflijk simpel het is om je gezondheid, welbevinden en ‘wel-Zijn’ en daarmee ‘jezelf-zijn’ te waarborgen.

Carl Jung, Freud, Maslow, Wilhelm Reich, Nicola Tesla, Max Planck, Alexander Lowen, Viktor Frankl, Rudolf Steiner, Arthur Schopenhauer, Johann Fichte, Immanuel Kant, Joseph Schelling, Arthur Schoppenbauer, Wilhelm Hegel, David Chalmers, Paul Davis, Peter Senge, Leo Pruimboom,  John Sarno, Dawson Church, Neale Donald Walsch, Gary Zukav, Mihaly Csikszentmihalyi, Wallace Thornhill, Paul Chek, Jack Kruse,  Arturo Solís Herrera, Nick Lane, Jim Al

Khalilii, Sabine Hossenfelder, Gilbert Ling, Robert Decker en dr Rupert Sheldrake.

Hoewel ik de denkwijzen van  de moderne filosofen zoals Byron Katie, Greg Braden, Bruce Lipton, Joe Dispenza ken, hebben ze op mij geringe invloed gehad. Ze bevestigden slechts dat wat ik al tot me genomen had.

De kern der kernen van het geheel is het simpele. De kern der kernen is het nietige. Het is eenvoud dat materie schept. Het is het nietige dat in oneindige combinaties complexiteit mogelijk maakt. Het schept varianten die onbegrensd en oneindig in verschijningsvormen zijn.

De kern van wat leven is, ligt in het eenvoudige waaruit het opgebouwd is. De eenvoud van leven wortelt in elektromagnetische krachten waarvan de kwantumbundeling van die krachten materie vormt.

Ik zie energie, leven, de natuur, het heelal, het universum als te onderscheiden, maar niet te scheiden verschijningsvormen van het eenvoudige dat zowel materie als niet-materie is. Het atoom, licht, bewustzijn, ziel, lichaam en het ‘psychische’ zijn daarvan een aantal uitdrukkingen. Het zijn gerelateerde fenomenen van energie. Energie, leven, de natuur, het universum, het lichaam, de ziel, gedachten, gevoelens, emoties en gedrag zijn, als manifestatie van fluctuerende kwantum krachten, een verband van resonanties. En daarmee een matrix van relaties. Het authentieke, d.w.z. het oorspronkelijke, van het universum is ‘Attachment’.

In symbiose coherent te ‘Zijn’ is het authentieke. Het is niet het ‘geïsoleerde’, het individuele alleenstaande’ dat het authentieke is. Het originele van het universum is het zijn van een verbond van verbanden. Elasticiteit is het kenmerkende van dat verbond van verbanden. Het schenkt het universum onbegrensde veerkracht, ongelimiteerde verschijningsvormen en potenties als uitdrukking van informatie overdrachten binnen oneindige herhalingen van energie recycling. Dat authentieke, dat fundamentele, is wat het universum schenkt aan ‘Alles dat Zijnde is ‘ op aarde.

Het eenvoudige waaruit dat verbond van verbanden bestaat, is zowel energie als de bron van zijn eigen energie. Die nauwelijks voorstelbare eenvoudigheid manifesteert zich als elektromagnetische verschijningsvorm. Een verschijningsvorm die schijnbaar uit het niets ontstaat in een vacuüm. Elektromagnetisme is zowel de grond als de wortel van ‘Alles dat Zijnde is in het universum en wijde omstreken ‘Ze vindt haar bron in een zuurstofloze omgeving van het schijnbare Niets.  

Creatie van energie en daarmee van materie en daarmee van licht ( E=MC2) wortelt in de schijnbare leegte van een vacuüm. Anders gezegd; Schepping vindt grond in de leegte van een ‘schijnbare Nietsheid’. Het frappante is dat elke cel van dit fundamentele gegeven gebruikt om aanwas en groei te financieren. Waarmee gezegd is dat elke cel een vacuüm creëert om via de productie van water licht en ATP,  in staat te zijn de samenhang van de cel te waarborgen. 

Ieder menselijk individu kan alleen de integriteit van het lichaam en haar geest waarborgen als het vermogend is een vacuüm te zijn ( te creëren) Voor de mens kent die creatie twee zijden; een psychisch vacuüm en een ( metabool) lichamelijk vacuüm. De creatie van jouw vacuüm schenkt de schepping van jezelf. Gelijk het vacuüm van het universum zichzelf vervult met zichzelf.

De groei naar en creatie van je persoonlijke vacuüm is een inwijdingsproces. Een inwijding  naar binnen om je ziel te ( leren) doorgronden, begrijpen en daardoor te zien. En een inwijding in het leren begrijpen en zien van de krachten van jouw lichaam. De hoogst ingewijden zijn die individuen die zichzelf het best begrijpen. De hoogst ingewijden bezitten een hoge graad van persoonlijk Meesterschap en Bewustzijn. De hoogst ingewijden zijn zelfgeschapenen. Ze hebben de kruisgangen van hun leven verinnerlijkt en beschikken over zichzelf. De hoogst ingewijden  ‘Zien’ en ‘Zijn’ gezond. Ze leven hun Licht. Het overstijgt gezondheid.

Als hoog ingewijde ‘zelfgeschapene’ zal je gelijk het verbond van verbanden van het vacuüm, een elastische gehechtheid zijn en bezield zijn met de kosmische kracht, die eenheid schept. Vertaalt naar jou betekent dat al het kleine van al jouw handelen aan jou jouw betekenis en waarde schenkt. Dan ben je het Al dat Heel is. Je zal een inspiratie zijn.

Wil jij jezelf in jouw grootsheid aan jezelf presenteren, zal je het kleine in jezelf en de eenvoud die we als mens feitelijk zijn, moeten eren. Bescheidenheid, toewijding zowel aan je eigen ontwikkeling als aan het geheel, overgave en verdraagzaamheid zijn enkele kenmerken. Grootheidswaanzin, machtswellust, afgunst en narcisme zijn kenmerken van een geïsoleerd  en afgewezen voelend ego in frustratie. Het zijn de kenmerken van onthecht te zijn van het geheel.

Als gevolg van energie verschillen binnen de elektromagnetische velden ontstaan kwantumkrachten die elkaar aantrekken en weer afstoten. Met beweging als resultaat van de kwantumfluctuaties. De onderlinge energieoverdrachten resulteren in het verliezen en aantrekken van energie.

Bij het loslaten en herwinnen van de eigen energie ontstaat ‘iets’ dat niets lijkt te zijn, maar eigenlijk alles is. Het is noch materie, noch niet materie. Het is noch het stoffelijke, noch het onstoffelijk. Het is ‘iets’ er tussen in. Het wordt plasma genoemd.  

De energetische krachten van plasma zijn het resultaat van energieoverdrachten waar het één energie onttrekt en het andere energie schenkt. Een proces dat redox koppel heet. Dit proces is het meest fundamentele cirkel proces dat de

natuur bezit. De gehele natuur is opgehangen aan deze cirkel van energie verliezen en energie weer aantrekken. Energieverlies leidt tot uit elkaar vallen en energie aantrekken weer tot herstel van structuur. Een cirkel proces dat met oxidatie  en reductie ( redox) geduid wordt. Het is een voor leven elementair proces dat wondheling, schade herstel en vertraging van ouderdom faciliteert.

In een correcte redox koppel is er nauwelijks tot geen energieverlies. Met andere woorden veroudering ontbreekt. Waarmee een correcte redox koppel niet alleen leven, maar ook tijdloosheid schenkt. Op cellulair niveau schenkt een correcte redox koppel een correcte verloop van de celcyclus. En daarmee schenkt het, via een correct dag-nachtritme, jeugdige frisheid aan de cel. De cel veroudert zeer traag. 

Het frappante is dat het Mycelium, het schimmel netwerk dat alle vegetatie op aarde beschermt, voedt en schoon houdt, krachten bezit verwant aan plasma. Het Mycelium is noch dier nog plant het is iets er tussen in. Het bezit vermogens gelijk het plasma. Vermogens die gefinancierd worden door kwantumfluctuaties als manifestatie van een redox koppel.

Hetzelfde geldt voor de gliacellen in de hersenen. Het geldt ook voor de fascia, de bindweefselachtige matrix dat alle weefsels en de cellen daarin, met elkaar verbindt, voedt, beschermt en schoon houdt.

Hetzelfde geldt voor de extracellulaire matrix. De bindweefselachtige structuren rond elke cel dat zich tevens door de cel heen verspreidt en de celkern inbed in haar structuur. Waarmee Het DNA in contact staat met de buitenwereld.

Dit geheel aan elkaar verwante energiesystemen zijn, naast levende structuren, vooral communicatie netwerken. Het zijn netwerken van relaties.

Waarmee leven een matrix van relaties is dat via licht communiceert. Het is de redoxkoppel waarin de kwantumfluctuaties wortelen. Het zijn de kwantumfluctuaties die het netwerk van licht genereert.  

Waarmee de redoxkoppels van kwantumkrachten energiesystemen creëert dat via licht met elkaar praat. Waarmee de natuur, dat zich vertegenwoordigt in ‘Alles dat Zijnde is’, een eenheid van lichtsystemen is.

Elektromagnetische kwantumfluctuaties zijn dus informatiedragers als manifestatie van hun energetische trilling. De elkaar beïnvloedende trillingen scheppen niet alleen beweging, maar ook structuur. Het schept een organisme. Niet alleen op cellulair niveau, maar ook in het Heelal. Elektromagnetische fluctuaties zijn als informatiedrager te beschouwen als een intellect. Het geeft daarmee grond aan bewustzijn. Bewustzijn is de uitdrukking van het besef te voelweten dat er iets in de directe omgeving gaande is.  Bewustzijn is het gevoelig zijn voor informatie.

Bewustzijn wortelt in gevoeligheid voor signalen met de synthese van een tegenreactie als gevolg van die gevoeligheid. Elektromagnetische lading en de geleiding daarvan financiert gevoeligheid en faciliteert bewustzijn. De natuur is een chronische herhaling van zetten die succesvol blijken te zijn. Het niet succesvolle wordt uit geselecteerd en vernietigt. Het is waarom de kracht van de natuur wortelt in de cirkel. De kwantum krachten van plasma en de redox reacties zijn de bron van de cycli die de natuur haar almacht schenkt. 

Het is tot op kwantum niveau zichtbaar in elke cel. Het zijn de kwantum fluctuaties van plasma die een cel haar structuur en het behoud daarvan financieren. Het zijn de kwantum fluctuaties die de cel haar bewustzijn schenkt. Waarmee het haar overleven waarborgen kan. Het wegvallen van deze kwantum krachten brengt de dood van die cel.

Onder invloed van intern geproduceerde lichtsignalen verandert het waterige cytoplasma in de cel in een aan plasma gelijkende vloeistof. Het wordt wel de vierde fase van water genoemd. Dr Gerard Pollack schreef er een boek over : The Fourth Fase of Water. Deze vierde fase schenkt de kwantum krachten aan de cel. Kwantum krachten die haar levensvatbaarheid waarborgen. 

Het zijn die elektromagnetische kwantum fluctuaties die leven zijn en leven financieren. Elektromagnetische krachten zijn zowel de bron als de expressie van leven.

Elektromagnetische kwantum krachten schept alles wat Zijnde is. Het is die simpele nietigheid die, in oneindige varianten samen gebracht, grond geeft aan grenzeloze ‘wordingsprocessen’. Alles wat in het Universum aanwezig is en alle levensvormen op aarde zijn daarvan de manifestaties.  

Wording veronderstelt voortgang en doorbraak naar andere verschijningsvormen en hogere dimensies. De natuur zet de elektromagnetische krachten van licht als stressor in om beweging, om voortgang, om doorbraak te faciliteren. Een proces dat voorwaardelijk is voor het (kunnen) overleven onder verschillende omstandigheden.   

Het is licht dat een innovatie prikkel is. Ontwijk het licht en je zal langzaam uit elkaar vallen, omdat de innovatie prikkel ontbreekt. Het is waarom licht alom aanwezig is. Elk levend wezen op aarde is een fotosynthetisch wezen. Elk levend wezen op aarde is voor zijn levensvatbaarheid (zon)licht afhankelijk en produceert het zijn eigen interne zonlicht. Het is (zon) licht dat een correcte redox cyclus creëert. Het is (zon) licht dat een levensvatbare innovatiecyclus onderhoudt. 

Het is waarom elke cel van elke Entiteit elektromagnetische kwantumkrachten produceert om adaptatie processen te financieren. Intracellulair licht, water en de ‘energizer’ ATP zijn de expressies van die elektromagnetische krachten. Ze faciliteren adaptatie.

Adaptatie is innovatie dat wortelt in schadeherstel waarmee het eigenlijk wondheling is. Schade herstel en wondheling wordt gedragen door de redoxkoppel in de cel. Redox koppels die door stressoren geprikkeld innovatie en daarmee doorbraak naar andere dimensies mogelijk maken. Elke doorbraak naar een hogere dimensie schenkt verlichting.

‘Alles dat Zijnde is’ is de uitdrukking van elektromagnetische krachten. Waarmee ‘Alles dat Zijnde is’ energetisch met elkaar verweven is. Met als gevolg dat ‘Alles dat Zijnde is’ elkaar wederkerig beïnvloedt. Elkaar wederkerig spiegelt. Elkaar wederkerig prikkelt tot voortgang, tot doorbraak, tot adaptatie. Het zijn resonanties die dat faciliteren.

Elektromagnetische kwantum fluctuaties financieren niet alleen leven, ze zijn tevens het bindmiddel en het communicatie middel in de matrix leven. Ze zijn zowel de bron als de manifestatie van ‘Alles dat Zijnde is’. 

Het zijn de verstrengelingen van het nietige die oneindige innovaties faciliteert met grenzeloze potenties als de uitdrukkingen van die verstrengelingen. Grenzeloze potenties zijn onontdekte waarschijnlijkheden. Ze zijn iets dat er wel is, maar nog niet bloot gelegd is.  

Potenties zijn schijnbare blijkbaarheden. Die eenmaal ontdekt nieuwe waarheden vrij geeft. Zichtbaar in hogere energie en nieuwe vaardigheden. Ze creëren een hogere ‘Zijnsvorm’. Het ontdekken van potenties, het manifesteren van een waarschijnlijkheid, het doen van ‘iets’ dat je daarvoor nog ontging, schenkt nieuw licht, schenkt een ander licht op jezelf en de wereld.   

DNA is een manifestatie van de elektromagnetische krachten van het universum. DNA is daarmee licht en produceert DNA licht. In het DNA liggen de krachten en de potenties van het universum op geslagen. Het universele intellect weet zich vertegenwoordigt in het individuele DNA van elk levend wezen. Hoewel de in zijn hoofd vast geschroefde mens dat maar moeilijk geloven kan, geldt dat ook voor hem. Ook zijn DNA is de individuele vertegenwoordiging van het Al dat Heel is.

Als uitdrukking van de krachten van elektromagnetisme bezit het DNA onbegrensde potenties. Het geheugen van het DNA schenkt een blauwdruk voor overleving aan elke cel en aan elk individu. Het geheugen van het DNA is gelijk al het ervaren van heel haar (universele) geschiedenis. Het geheugen herbergt al het weten en daarmee waarschijnlijkheden. Het geheugen schenkt elke cel wijsheid.

Het zijn de elektromagnetische krachten uit de omgeving, uit het territorium die de waarschijnlijkheden van het DNA prikkelen zich bloot geven. Zodat de in schijn aanwezige krachten een nieuwe waarheid vormen. Het schenkt elke cel nieuw leven in een robuustere vorm.  

Het is die energetische matrix van energetische krachten dat waarschijnlijkheid laat ontdekken. Het zijn die krachten die voortgang en doorbraak financieren. Opdat alles wat ‘Zijnde is’ binnen die matrix zijn eigen plek bezetten en zijn eigen voedingsniche vinden kan.  

Zodat alles wat ‘Zijnde is’ met elkaar overleven kan in een door de matrix ontworpen cyclus van energie recycling waar afval en falen niet bestaat en er overleefruimte is voor alles wat leeft binnen die cyclus. Alles wat ‘Zijnde is’ zijn de bloemen uit één tuin.  

Het DNA is een database van informatie. Een database die als blauwdruk voorwaardelijk is voor overleving en grond geeft aan instincten en intuïties. Waarmee elk organisme, inclusief de mens, in de eenvoud van zijn DNA ‘wijsheid’ bezit. Elk organisme ‘weet zonder te weten’. Elk organisme weet instinctief en/of intuïtief wat te doen in stress. 

De mens lijkt het enige organisme te zijn dat voorbij gaat aan zijn ‘weten zonder te weten.’ Hij lijkt het enige organisme te zijn dat denkt dat hij het beter weet dan de wijsheid van zijn DNA. Het universum is een netwerk van relaties. Het universum is een matrix van bespiegelingen. Het universum is een netwerk van informatie uitwisselingen. Het universum is bewustzijn met geheugen. Het universum is een intellect. De matrix van het universum is wijsheid. Het universum is een Tudor van leven.

Als hologram van het universum is het leven op aarde een matrix van elkaar bespiegelende relaties. Het individu zal zichzelf pas ontdekken als het zich laat ontwikkelen door de bespiegelingen van de matrix.

Het zijn de bespiegelingen die het DNA haar wijsheid schenken. Het individu dat zich ( uit angst voor oordeel) onttrekt aan de bespiegelingen van de matrix ( omgeving) zal zichzelf niet ontdekken omdat ont – wikkeling niet toegestaan wordt. 

Het zijn deze bespiegelingen waardoor de natuur en alles wat daarin Zijnde is, zichzelf ont dekt. Anders gezegd, door correct te reageren op alle stressoren ontdekt het levende immer en altijd de in haar opgeslagen potenties. Potenties die vrijgegeven kunnen worden als de redoxkoppel in de cel en daarmee in het individu correct is. Redox koppels die door stressoren geprikkeld innovatie mogelijk maken. 

De meest fundamentele stressor is licht. De cycli van licht en duisternis hebben de cycli van jagen, rusten, van honger en verzadiging en het voortplanten altijd bepaald. De spiegelingen van de licht en duisterniscycli zijn prikkel om op te staan of te gaan liggen. Ze zijn ook prikkels die aanzetten tot groei en verwelking.  

Dat geldt ook voor de stressor op de tweede plaats. De cyclus van zuurstof en kooldioxide. De spiegelingen van zuurstof en kooldioxide zijn voor de één een groei-bloei prikkel en voor de ander een prikkel zich in verwelking terug te trekken. 

Door fotosynthese produceert alle vegetatie bouwstoffen voor groei en bloei. Zuurstof is daarvan het meest giftige afvalproduct. Zuurstof is voor de vegetatie een verwelkstressor. Een boom, struik of plant wil er zo snel mogelijk vanaf.

Zuurstof is een sterke oxidator. Zuurstof onttrekt energie aan materie en aan licht. Met andere woorden zuurstof onttrekt de energie uit de groei- en bloeiprikkel die het licht aan de boom, struik of plant heeft gegeven. Energie verlies verweert materie. Te ernstig energieverlies doet materie in versnippering uit één vallen. Licht is ook materie. Het photon is de uitdrukking ervan. Ook het photon verliest door oxidatie zijn energie. Waarmee zijn licht langzaam dooft. 

Zuurstof doodt een boom, struik of plant. De spiegel van zuurstof (O2) is kooldioxide (CO2). Waarmee CO2 voor alle vegetatie een groei- en bloeiprikkel is. Onder afscheiding van het zuurstofatoom wordt het koolstof voor de aanwas van structuur gebruikt. Koolstof is de ruggengraad van elk molecuul en noodzakelijk voor anabole processen.  

Zonlicht is de prikkel om die anabole processen op te starten. Het is fotosynthese die het mogelijk maakt het waterstofatoom en koolstofatoom te scheiden van het zuurstofatoom.  

LEVEN IS DE MANIFESTATIE VAN SPIEGELINGEN.

De spiegel van CO2 is O2. Zodat het giftige afval product zuurstof voor het dierenrijk een groei- en bloeiprikkel is (geworden). Zonlicht is de prikkel om die anabole processen op te starten. Ook het dierenrijk, inclusief de mens, foto synthetiseert. Maar dan in omdraaiing van het plantenrijk. Alles in de natuur is een cyclisch proces. De kracht van de natuur zit in de cirkel. 

De dierlijke foto synthese gebruik zuurstof als prikkel tot het versnellen van metabole processen. Dat proces is een zgn. oxidatie reductie proces. Wat een cyclisch proces is van energie verliezen en energie terugwinnen. Een proces waarbij energie en kooldioxide vrijkomt. Met ATP , UV licht en water als de verschijnselen van die vrije energie. 

Licht is een groei- en bloeifactor voor elk wezen. Inclusief de mens. Wat betekent dat Homo Sapiens Sapiens lichtgevoeligheid bezit. Ook Homo zet licht in als stressor om antioxidatie te initiëren. Om verwering door oxidatie te voorkomen. De stressor licht schenkt ook Homo groei- en bloeiprikkels.  

Waar uiteraard geldt dat het ontbreken van licht of het ongevoelig zijn voor licht aan elk organisme, inclusief de mens, de spiegeling van groei en bloei schenkt. Hetgeen verwering , verwelking en de dood is. 

Het dierenrijk, waartoe ook homo behoort, gebruikt, net als de vegetatie, lichtgevoelige pigmenten ( melaninen) om via fotosynthese tot groei en bloei te komen. Aangezien het dierenrijk zuurstof inademt is de door de vegetatie gebruikte fotosynthese voor het dierenrijk niet bruikbaar. Het animale leven draait de vegetatieve fotosynthese daarom om. Waardoor het kooldioxide (CO2) uitscheidt. ( Human Photosyntheses Arturo Solís Herrera) 

Al het leven op aarde kan zichzelf in gezondheid handhaven als het gevoelig is voor licht, zuurstof, kooldioxide, water. Licht op te vatten als elektromagnetische straling. Verlies van de sensitiviteit voor deze moleculen en/of het onvermogen deze moleculen correct te verwerken en te ontgiften zal elk organisme, inclusief de mens, doen verwelken. Om uiteindelijk in versnippering uit één te vallen. 

De vegetatieve fotosynthese en de animale fotosynthese zijn ‘mirror images’ en in spiegeling met elkaar verstrengelt. Het is fotosynthese dat energie voor groei en bloei aan het levende schenkt. Het zijn kwantum energieën, waarvan licht de expressie is, die leven zelf zijn en leven schenken aan het levende. 

Het levende op aarde dat zijn leven leidt, wordt gefinancierd door een energie dat aan licht verwant is.

Energie is ‘iets dat aanwezig is’ dat impact heeft. Prikkeling (van materie) is het resultaat. Dat ‘iets dat prikkelen kan’ schenkt leven aan het levende.  

Dat ‘iets dat prikkelen kan moet, vanwege zijn energetische lading (kwantum energie), zelf ‘iets levends’ zijn. Leven schenkt immers leven. De dood mist dat vermogen. Dat ‘iets dat leven schenkt’, aan het levende dat daardoor zijn leven leiden kan, is door de kwantum energie licht met elkaar verstrengeld. Ze vormen een matrix van leven.  

De matrix van leven is een open en straling gevoelig energetisch geladen systeem dat thermodynamisch uit evenwicht is. De kracht van die matrix zit opgesloten in de kwantum fluctuaties van de elektromagnetisch binnen die matrix.  

De kracht van die matrix zit opgesloten in kwantum velden. Ze bezitten onbegrensde variaties aan trillingsfrequenties. Ze drukken zich uit in lichtfrequenties. (kleuren) Levenskracht is de manifestatie van licht. Een kracht waarvan de ziel de manifestatie is. Licht kleurt daarmee de ‘shine’ van het individu. (sensualiteit). Waarmee elk organisme en elk menselijk individu het licht is van zijn ziel. 

OOK DE MENS IS EEN WEZEN VAN LICHT.

Kwantum velden zijn als het ware ‘wezens van licht’. Het leven op aarde is het spiegelende evenbeeld van de kwantum velden van het Heelal. Het wezenlijke van de natuur op aarde is op te vatten als een Hologram van de kwantum velden in het Heelal.    

Het Heelal en het Aardse leven zijn in omdraaiing met elkaar verstrengeld. Binnen de kwantum velden zijn dergelijke omdraaiingen ook weer werkzaam. Het Heelal en het Aardse vormen het Universum. Het is het Al dat Zijnde is.  

Gezongen door de kwantum krachten is het een ‘vers dat één’ is. Het is een vers dat vrede en heling schenkt. Het vers is 432 Hz. Het is mogelijk het vers dat een stervende ervaart voor hij zijn lichaam verlaat.  

In de dood vervliegt het ‘aardse’ als een ‘wezen van licht’. Het aardse keert terug naar zijn oorsprong. Daarmee zit in de dood bevrijding verpakt. Zou het zo kunnen zijn dat het deze ervaring van bevrijding is waar de uit zijn lichaam weggezogen in zijn hoofd vastzittende Homo Sapiens Sapiens Moderni op aarde zo naar verlangt? Is het de verlichting van vrijheid dat de moderne mens zoekt?  

Een licht dat door het Zelf, het lichaam, geproduceerd wordt. Een lichaam waarvan het hoofdige individu geen weet meer heeft. Het hoofdige individu weet niet wat het Zelf werkelijk is en welke krachten het bezit. Het hoofdige mens denkt dat de  voorstellingen en veronderstellingen gepresenteerd door zijn denken, zijn cognitie, de calculaties en de beslissingen die hij daarmee neemt het Zelf is.  

Het Zelf dat zich volgens het hoofdige mens zich laat vertegenwoordigen door zijn ego. Het Zelf is zijn Ik dat hij ervaart in zijn hoofd. Het individu dat verkeert in deze toestand van ego-zijn, leeft in een toestand van splijting. Een splijting die op termijn tot ernstige ziekte en auto immuunreacties leidt. 

Leven is een dissipatief systeem dat straling ( licht – geluid) gebruikt om informatie uit te wisselen. Wat betekent dat leven een matrix is van energie overdrachten. Het zijn energie ladingsverschillen ( voltage verschillen) die overdracht van energie faciliteert.  

Elke energie overdracht bevat zijn eigen frequentie en daarmee een unieke code. Een code die informatie overdraagt. Gevoelig te zijn voor de informatie levert een reactie op. Een reactie die de uitdrukking van het bewust zijn van de aangedragen informatie.  

Leven is daarmee gelijk aan bewust Zijn. Het is een Zijnsvorm vormgegeven door elektromagnetische krachten dat zich uitdrukt in licht. Waarmee leven en het bewustzijn van alles dat Zijnde is als straling voelbaar, hoorbaar en zichtbaar is. 

Wat betekent dat leven, het levende en het leven een open systeem moet zijn dat thermodynamisch uit evenwicht is om zo energie en daarmee informatie overdrachten te faciliteren. Het is de redoxkoppel waarin dit wortelt. In gewone mensen taal gezegd: Leven, het levende en het leven kan pas levendig, in beweging en geanimeerd zijn als stressoren het prikkelen om energie-informatie over te dragen.

De natuur, lees ‘al dat Zijnde’ is, is opgehangen geworden aan cycli van tegenstellingen. De natuur is opgehangen geworden aan tegendraadse invloeden. Het één lokt het ander uit. Zonder uitlokking geen beweging, geen ontdekken, geen voortgang, geen doorbraak. 

Leven (de natuur) gebruikt pigmenten als sensoren om gevoeligheid voor uitlokkingen te bezitten. Om gevoelig te zijn voor energie-informatie uitwisselingen. Zonder pigmenten ontbreekt de gevoeligheid van prikkeling. Zonder die lichtgevoelige sensoren ontbreekt  variatie in gedrag. Zonder die pigmenten is de natuur doof, blind en sensatie ongevoelig en kan het zich niet aanpassen. Deze natuurwet geldt ook voor de mens. Elke molecuulstructuur kent een licht ( straling) gevoelige ring. Een ringstructuur die foton gevoelig is en waar elektronen heen en weer springen. Het faciliteert de vorming van en de samenhang van weefsels.

Leven is een onbegrensde cirkel van beïnvloedingen. Invloeden hebben impact en besmetten met gevoel en emotie. De beïnvloedingen richten en kleuren het gedrag van de natuur en van het individu. Opdat overleven van leven gewaarborgd blijft. 

De natuur is opgehangen aan invloeden die elkaar spiegelen en op elkaar impact hebben. Dat heet stresseren. De natuur gebruikt sensorische gevoeligheid (neuronen) om middels ‘spiegelingen’ de overleving (adaptatie) te waarborgen. Waarmee het individuele gedrag immer de uitdrukking van uitlokkingen is.  

Alle stressoren zijn een prikkel tot ontdekking, tot bloot geven van potenties. Alle stressoren zijn een prikkel tot innovatie. Alle stressoren zijn een prikkel tot vrijgave van mogelijkheden. Alle stressoren zijn prikkels tot doorbraak en ‘nieuw creatie.’ Alle stressoren zijn prikkels tot ontdekken van waarschijnlijkheden. 

Elk organisme ‘weet zonder te weten’. Elk organisme ‘weet zonder het te kunnen verklaren’. Elk organisme weet instinctief hoe te overleven. Zo bouwt een spin, zonder scholing, zijn web. En bouwen mierenkolonies en vogels hun nesten. Ze hebben er niet voor in de klas gezeten.   

De kern van leven is simpelheid. De kern van leven is het eenvoudige. De kern van de beantwoording van de centrale vraag moet dus starten in het (leren) begrijpen wat het simpele is, dat leven is. Wat tegelijkertijd het leren begrijpen is wat leven geeft aan leven. Wat het ontdekken is wat leven aan zichzelf schenkt. Je zal het ontdekken als je in de greep bent van het willen begrijpen. Het zal bedekt blijven als je niet wil of kan begrijpen. Of als je er Oost-Indisch doof voor bent (geworden).  

Wat tegelijkertijd het leren begrijpen is wat leven geeft aan leven. Wat het ontdekken is wat leven aan zichzelf schenkt. Je zal het ontdekken als je in de greep bent van het willen begrijpen. Het zal bedekt blijven als je niet wil of kan begrijpen. Of als je aandacht en focus dominant naar buiten is gericht. Of als je er Oost-Indisch doof voor bent (geworden).  

Dat willen begrijpen laat je ontdekken wat leven is, wat het schept en hoe zij zichzelf handhaaft. Ook hier op aarde. Als je dat ontdekt hebt, zal je begrijpen hoe je je psychische en lichamelijke integriteit handhaven kan. Het zal je dan niet meer verbazen hoe ongelooflijk simpel dat in de kern is.  

De natuur neemt wat het voor eigen overleven nodig heeft en weert af wat zijn overleving ondermijnt. De natuur creëert immer een vacuüm om haar bezieling te kunnen waarborgen. De natuur volgt immer haar instincten en intuïties.  

Die instincten en intuïties wortelen in de informatie opgeslagen in het DNA. Het DNA dat zelf licht is. Het DNA dat hoog gevoelig is voor kwantum krachten omdat het DNA zelf een kwantum veld is. Het natuurlijke gedrag van zelfredzaamheid en zelf handhaving wordt gedicteerd door egoïsme en het vermogen tot afweer van dreiging. (immuniteit) Het zit als informatie in het DNA opgeslagen.

De natuur luistert altijd naar (in haar opgeslagen) informatie. De natuur heeft altijd gelijk. Geen enkele klacht, kwaal of pijnsyndroom is een ziekte verschijnsel. Het is slechts een informatie prikkel. Informatie bevestigt of ontkent ‘iets.’ Met (innerlijke) rust en stilte dan wel met onrust en innerlijk lawaai als expressies van de bevestiging of ontkenning.  

De natuur heeft, als overlevingsstrategie, gevoeligheid voor informatie ontwikkelt. Waarmee de natuur bewustzijn bezit. Het is voorwaardelijk voor adaptatie. Het is voorwaardelijk voor leren. Het is voorwaardelijk voor de uitbreiding van en voor het afleren van vaardigheden.  

Leren is naast afleren, juist ook iets nieuws doen wat het organisme of individu daarvoor nog ontging. Voorwaardelijk voor leren is het durven loslaten van het huidige concept van gedrag of het opgeven van vaardigheden. Leren is een cyclisch adaptatie proces dat verlichting als objectief heeft. Leren draait om loslaten, grijpen, begrijpen en weer loslaten. De kracht van de natuur zit in de cirkel.

Cirkels die, vanwege de chronische doorbraak naar andere niveaus van doen en laten, schijnbare cirkels zijn. Een werkelijke cirkel eindigt bij hetzelfde beginpunt. Hetgeen uiteindelijk tot energetische leegloop en daarmee tot ontbinding van de cirkel leidt.

De cirkels van de natuur cirkelen door en creëren een vortex. Een draaikolk van circulerende cirkels. Alles in de natuur spint, wervelt en draait. Dat schenkt elektromagnetische lading. De elektromagnetische werveling heet vortex. Het is het geheim van de natuur. Het geheim van het vacuüm is werveling, is ‘In – Spiral Zijn’ . Het is waarom het vacuüm de Ziel is van het universum. Het is waarom het universum bezieling schenkt aan ‘Alles dat Zijnde is’

DE NATUUR VOLGT ALTIJD HAAR HART.

In de kern der kernen wortelt leren daarmee in het ( durven) opgeven van het oude. Wortelt het in het durven verlaten van huidige kaders en restricties. Het is de stress van informatie overdacht die dat prikkelt te doen.  

Ziekte bestaat niet in de natuur. Verzwakking en ziekte zijn de manifestaties van ontspoorde redoxkoppels. En als zodanig een leerprikkel die koppel weer te herstellen onder de huidige omstandigheden. Wat betekent dat de cel cq het individu het huidige moet verlaten om ruimte voor omdraaiing en daarmee leren te creëren. 

Het is de informatie verwerking die (lerend) gedrag regisseert. Natuurlijk gedrag wortelt in het luisteren naar informatie en de signalen die er in het Zelf verborgen zit. Natuurlijk gedrag financiert overleving. Natuurlijk gedrag financiert gezondheid, welzijn en welbevinden van elk organisme. Natuurlijk gedrag volgt zijn hart, zijn instincten en intuïties opgeslagen in het DNA. 

Tegennatuurlijk gedrag ontstaat als er niet geluisterd wordt. De natuur maakt van zijn hart geen moordkuil. De natuur gromt als het gedwongen wordt te grommen, bijt van zich af als het gedwongen wordt te bijten. De natuur vecht of vlucht als het daartoe gedwongen wordt.  

De natuur doet nooit iets tegen haar zin of tegen haar goesting in. Alleen de verstandige mens doet dat. Omdat hij denkend verstomd en horend doof en nauwelijks nog wat ruikt en niet meer luistert naar de signalen van zijn DNA. 

Het is dit tegennatuurlijk gedrag dat het individu in de moderne samenleving ‘dwingt’ ( therapeutische-medicinale) hulp te zoeken. Het is eigenlijk een poging zich van zijn door hemzelf gefaciliteerde  ‘tegennatuurlijkheid’ te ontsmetten. In de hoop zijn wonden te helen en zijn natuur terug te vinden. 

Het frappante is dat dat meestal niet lukt omdat verreweg de meeste westerse hulpverlening wortelt in het inzoomen op de symptomen van de kwaal, klacht of stoornis. Waardoor de westers geneeskunde in de meeste gevallen pillen en poeders inzet om het ongemak te bestrijden. Het symptoom wordt onderkent als wortelend in metabole stoornis en als ziekte beschouwd. Waar het als prikkel tot innovatie beschouwd behoort te worden. De westers geneeskunde gaat vervolgens die prikkel wegnemen.

Waarmee er een schijn heling aangeboden wordt. Dit faciliteert een cascade van zichzelf onderhoudende stofwisselingsstoornissen. Met chronisch medicijn gebruik als resultaat daarvan. De westerse gezondheidszorg is een verdien model dat het individu een schijnbare heling ( genezing) aanbiedt. Het is die schijn dat het verdienmodel faciliteert en financiert.  

De natuur heeft altijd gelijk. De natuur volgt zijn hart omdat de natuur het hart, lees het gevoel, de emotie, de ziel, zèlf is. De natuur is ‘begeistert’ met zijn eigen aard. De natuur is immer met zichzelf vervult. Het meest wezenlijke van die zelfvervulling  is energie. Waarmee de natuur vervult is met licht als manifestatie van haar bestaan. 

Waarmee de essentie van het leven de creatie van licht is. Het meest wezenlijke van die vervulling is liefde. Het is zichtbaar in de bezieling van de natuur als geheel en in geanimeerde levendigheid van het individu. De vervulling die de natuur zichzelf schenkt is bezieling. Waarmee ‘Alles dat Zijnde is’ bezielt is met de universele Ziel van het Al dat Heel is.

Het is die bezieling, het is die energetische geladenheid die overleving financiert en de voortplanting waarborgt. De natuur gebruikt pigmentatie om zijn levendigheid en zijn uitreiking naar ontdekken te faciliteren en om het leven te financieren.

Wezen betekent ‘iets dat aanwezig is.’ Het meest wezenlijke dat aanwezig is in dat ‘iets dat aanwezig is’, is bezieling. Zonder ziel zijn, is gelijk de dood. Als manifestatie van de fotosynthetische eigenschappen is Licht het wezenlijke van het wezen. Het schenkt bezieling.  

Levendigheid, beweging en darteling zijn de uitdrukkingen van bezieling. Het wezen van de natuur is uitreiking, beweging en overgave als de manifestatie van de gevoeligheid voor informatie. De natuur van de natuur is ADHD (achtig) gedrag. De natuur van de natuur is het vermogen te leven in een brede oriëntatie op informatie in vluchtig aandachtig zijn. Het faciliteert overleving.  

Het is de verstandige mens die dit ADHD achtige gedrag als zwakte, als afwijkend van de norm ziet of zelfs als ziekte ziet. Waar hij het zou moeten beschouwen als een natuurlijke kracht. De keerzijde is, dat overgevoeligheid tot overdreven vluchtigheid en ADHD in het kwadraat leidt. Hyper-overgevoeligheid laat gemakkelijk angstsyndromen ontstaan. 

Gedrag dat niet binnen de rigide protocollen en richtlijnen van de op structuren en het inlossen van schuld gebaseerde samenleving past, wordt door de westerse geneeskunde beschouwd als afwijkend van de norm. Afwijkend van de norm heet dan ziekte.  

Het geeft aan hoe rigide, hoe gekaderd, hoe gevangen in structuren en protocollen Homo Sapiens Sapiens is geworden. Het is een dwangbuis waarin hij leeft. Zijn verstand, zijn drang aan betekenis te willen winnen en zijn ‘hebberige’ ego vertegenwoordigen zijn dwangbuis. Hij leeft het leven verstrikt in getrechterde aandacht die hij focus noemt. Een vernauwde aandachtcurve gericht op doelen stellen en targets halen.

Dit proces stolt het wezen van zijn wezen. De wetenschep noemt het depressie, fibromyalgie, burn out en chronisch

moe syndroom. Niet zelden leeft de moderne mens in verstikking. Niet bij machte zijn stem te laten horen of te angstig is zichzelf te tonen of zijn stem te verheffen.  

De gestolde Homo Sapiens Sapiens is ‘doof’, reukloos en verstomd geworden voor de informatie van de kwantum velden. Zijn doofheid, zijn verstomming, zijn stolling is de manifestatie van het gebrek aan redox koppelingen als resultaat van onderdrukte fotosynthese.  

Het is waarom er in een toenemende mate aandacht is voor bewust leven, voor mindfulness en de ceremoniën van ayahuaska. Dergelijke beweegrichtingen ontstaan omdat de ‘koppige’ mens geen flauw benul meer heeft van haar of zijn lichaam. Dergelijke beweegrichtingen ontstaan omdat de in het hoofd verstikte mens, geen flauw benul meer heeft dat het lichaam haar of hem bewustzijn en daarmee Spirit schenkt. Dergelijke beweegrichtingen ontstaan omdat de hoofdige mens geen flauw benul meer heeft dat leven zelf Spirit en daarmee bewustzijn is.

Het is de moderne mens ook die werkelijk denkt dat zij of hij in en vanuit het hoofd wortelen en groei bewerkstelligen kan. Hetgeen een illusie is. Groei en transcendentie komen immer vanaf onderen, vanuit de wortel, vanuit de aarding. En dat bevindt zich in de seksualiteit van de mens.

Het is het begrijpen en doorgronden van de eigen seksualiteit die grond geeft aan groei, het ontwikkelen van stamdikte en transcendentie naar hogere niveaus van bewustzijn. Niveaus die een beter gevoel en inzicht schenkt met het kosmische bewustzijn. Het is de in het hoofd verstikte Homo Sapiens Moderni die zich daarvan afgewend heeft. Homo Sapiens Moderni is verstrikt geraakt in denken en gedachten stromen. Waarmee hij is gaan denken dat het denken het bewustzijn is, omdat hij of zij dat als het Zelf, als ‘ik ben’ ervaart. Homo Sapiens Moderni heeft niet door dat hij in zichzelf een illusie over zichzelf schept. 

Leven is leven omdat leven op grond van gevoeligheid een besef bezit welke prikkelingen en uitlokkingen aanwezig zijn. Ontbreekt dat besef dan is dat gelijk aan ongevoeligheid, doofheid, blindheid en stomheid. Het drukt zich uit in verlies van ‘besef van Zijn’, in verlies van zelfredzaamheid, zelf handhaving en zelf heling.  Hetgeen gelijk is aan verlies van zelfregie. Verlies van zelfregie brengt afhankelijkheid. In afhankelijkheid zit verlies van ‘eigenheid’ en daarmee van identiteit verborgen. De afhankelijke wordt kloon. De afhankelijke wordt een ‘opgehangene’. Waarmee de afhankelijke een marionet is.

Het is waardoor de ‘afhankelijke’ goed gelovig discipel wordt en zich, gelijk de kikker in het hete water, relatief gemakkelijk gaar laat stomen. Voor vaccinatie bijvoorbeeld. De ‘afhankelijke’ laat zich ook gemakkelijk opwinden om achter iets aan te rennen dat hem vleugels of financiële rijkdom belooft. 

Middels zijn binnen zit leven heeft hij zich ook afgewend van de natuurlijk aanwezige energievelden. De afzondering van die energiebron brengt hem lusteloosheid, terugtrekking in zichzelf, verwelking en verveling.  

Het schenkt hem de behoefte naar troost, uithuil- en wiegmomentjes. Ze manifesteren zich in aandacht- en zorg-trekkerij, in overmatig alcohol of drugs gebruik en roken.  Maar ook in de behoefte naar status, macht en overdreven materieel bezit.

De moderne mens is niet meer met zichzelf, dat wil zeggen met bezieling, vervult. De moderne mens is een Leegheid, een energetische ‘Nietsheid’, waardoor hij behoeftig wordt naar ‘energie’. De marketing strategieën weten wel raad met deze behoeftigheid. 

ONVERSCHILLIGHEID TYPEERT ONWETENDHEID.

Het verlies van zijn levendigheid onderdrukt tevens het verlangen naar beweging. Het onderdrukt het natuurlijke verlangen in overgave (het leven) in te springen. Onder verlies van natuurlijke bezieling,  onder verlies van zijn energie is de moderne mens een stoelzitter-bankhanger geworden. Waar twee duimen het enige nog is dat nog beweegt. 

Het maakt het individu in de moderne samenleving zeer gevoelig voor troostvoeding, hebbedingetjes en het verzamelen van ‘knuffeldieren’. Luxe, de dikke auto, het ‘moeten‘ bezoeken van exotische oorden, en de smartphone zijn de knuffelberen van het hedendaagse individu. 

De dwangbuis waarin het individu leeft, schept de hunkering naar bevrijding. Deze hunkering geeft grond aan de penetrante reclame en propaganda campagnes. Ze ‘beloven’ allemaal iets van bevrijding. 

Door loze beloften en het aanbieden van ‘natte dromen’ beloven ze allemaal het vinden van geluk, genot, vreugde en bevrediging. Het is hoe de samenleving een economische geldrolsysteem heeft gecreëerd. Een systeem dat volledig gecontroleerd en geënsceneerd wordt door onzichtbare machten die slechts het perspectief bezitten geld tegen de zwaartekracht in omhoog te willen laten vloeien.  

De ‘verstandige’ mens is een ‘ongevoelige niet begrijpende onwetend verstomd verstrikte in gevangenschap’ geworden. Het is mijn ‘synoniem’ voor de gangbare term: onbewust onbekwaam. Wat overeenkomt met incompetent zijn.

Zou het heel misschien zelfs zo kunnen zijn dat de krachten achter de democratische economie moedwillig incompetente individuen op voor hen belangrijke strategische posities neerzetten? Die posities vereisen immers ‘ongevoelige niet begrijpende onwetend verstomd verstrikte in gevangenschap levende marionetten’. 

Zijn het in het heden ook niet de incompetente marionetten die een samenleving ontwrichten? Gewoon omdat ze door derden makkelijk voor het karretje te spannen zijn? Door mijn bril gezien is dat meer dan een vermoeden. Naast witte voetjes halen, hielen likken, stroop smeren en voeten kussen is het vooral nietszeggendheid dat het kenmerk van een marionet is. Leegheid en nietszeggendheid is zichtbaar in de programma’s van de TV. Lege nietzeggendheid is opvallend zichtbaar in nagenoeg alle praatprogramma’s. Ze is ook zichtbaar in de reclame- en propaganda uitingen van de groot industriëlen en regeringen.  

Er zijn individuen die leegheid en nietszeggendheid tot kunst verheven hebben. De meest opvallende uiting van die kunstvorm is de volgende gevleugelde uitspraak: “Ik heb er geen actieve herinnering aan”.: Doorheen deze façade schemert echter de werkelijkheid van zijn herinnering.  

Een andere is de beloftige uitspraak naar aanleiding van vragen over de vergaande Koof It 19 maatregelen: “Zoals het in China is, zal het nooit in Nederland worden”. 

Het ontbreken van een actieve herinnering zegt direct dat er wel een onbewuste diep weggestopte voelweten herinnering aanwezig is. De ziel weet dat en dringt erop aan het zeggen. Zijn marionetten verstand verbiedt dat te zeggen. Met deze uitspraak als gevolg.  

Doorheen de tweede kunstzinnige uitspraak schemert mogelijk de ware intentie. De uitspraak dat het NIET wordt zoals het controle- en volgsysteem van China en Noord Korea laat de mogelijkheid open het zelfs strenger te maken dan dat controle- en volgsysteem. In de ontkenning zit immer de bevestiging verborgen. 

Het is nietszeggendheid waarmee we ‘gerustgesteld’ worden. Het zijn kluitjes voor in het riet en plattegronden voor om de tuin. Het zijn fata morgana’s die als luchtspiegeling verdwijnen kunnen zoals sneeuw voor de zon.    

Onverschilligheid en klakkeloosheid zijn ook kenmerken van marionetten gedrag. Je zal het ontwaren als je doorheen façades kan kijken. Leer luisteren doorheen woorden. Leer kijken doorheen de façade.  

Tot slot van mijn duiding van wat ik als marionet gedrag zie. De ander beschuldigen van dat wat de marionet is, is nog een kenmerk. Het zijn de marionetten die de niet marionet beschuldigt van ‘zweverigheid’.  

Het is slechts de projectie van hun eigen ophanging. Hun ziel weetvoelt dat, het verstand van de marionet weigert dat toe te geven. De marionetten uitdrukkingen wappie, factchecker, kwakzalver en charlatan passen in de kreet “Wat je zegt ben je zelf”.

Door mijn bril gezien is een ‘factchecker’ een leeg geestige nietszeggende menselijke marionet of een kunstmatig geprogrammeerd intelligent robotje. Een ‘factchecker’ ontkracht de waarheid met de door derden geformuleerde waarheid, waarmee de waarheid de omdraaiing wordt van waarheid. Waarmee waarheid een illusie, een schimmigheid is geworden. Het verlies van het zicht op het werkelijke, schenkt de groei van misverstanden en ( zelf) vertwijfeling.  

Wijs kluitjes voor het riet af en schep je eigen route voor om de tuin, wees versschillig, acht jezelf hoog en toon eerbied naar elkaar en al het andere. Die eigenwijsheid zal je vrijheid en zelfliefde schenken.  

INFORMATIE REGISSEERT GEDRAG.

De natuur, d.w.z. ‘Alles dat Zijnde is’ op aarde bezit hoge gevoeligheid voor de prikkelingen uit de omgeving. Prikkelingen zijn elektronagnetische trillingsfrequenties die informatie overdragen. Het schenkt ‘Alles dat Zijnde is’ een ‘besef van Zijn’ en daarmee bewustzijn. 

Vanwege de hoge gevoeligheid voor informatie bezit de natuur invoel- en voorvoel eigenschappen. Het wortelt in bewustzijn. Bewustzijn is een elementaire lichamelijke eigenschap gefinancierd door de elektromagnetische lading die het lichaam bezit. Bewustzijn faciliteert voelen en regisseert gedrag. Waarmee de natuur intellect bezit. Gedragen door dat intellect is de natuur de Intelligentie zelve. Of het natuurlijke nu wel of niet nadenken kan over zichzelf of het andere. Bewustzijn en intellect zijn verwant, financieren leven en faciliteren overleven.   

Het is bewustzijn en  intellect dat competent en adaptatief maakt. Het ontbreken van intellect onderdrukt bewustzijn en schenkt incompetent zijn.  

Waarmee het virtueel dove, blinde en stomme individu gemakkelijk tot marionet te verslaven is. Het voor informatie gevoelige individu zal zich daarvan kunnen keren. De bezieling die hij bezit schenkt hem het vermogen immuun te zijn voor die verslaving. Het zal hem geluk en genot schenken. 

De natuur (lees leven) verklaart zich ontvankelijk voor informatie of wijst informatie af. De natuur kan ‘besmet’ raken met informatie of zichzelf ontsmetten van informatie. De natuur neemt tot zich of wijst af. De natuur neemt en geeft weer terug. De kracht van de natuur zit in de cirkel. Het zit al in de redox koppel. 

De natuur bezit het natuurlijke vermogen tot afweer. De overleving van de natuur wortelt in immuniteit. Het is ontstaan als resultaat van (voedsel) schaarste.

Het geeft grond aan een hunkering naar zoeken. Genot is dan de bevestiging van het ‘gevonden te hebben’. 

Elk energetisch geladen en gezond levend wezen bezit van nature nieuwsgier, heeft van nature het verlangen zich over te geven aan ontdekken, heeft van nature de drang bewegend onderweg te willen zijn. Dat onderweg zijn dwong en dwingt de natuur immuniteit op te bouwen. Het is het vermogen dreiging af te weren en infectie te bestrijden.

Vanwege haar vertrouwen in haar vermogen tot afweer springt de ziel van de natuur het leven in, omdat zij de landing vertrouwt. Het is haar heilige geloof in zichzelf dat haar het vermogen schenkt te genieten van de opwinding van de val.    

Het is de ‘intelligente’ mens die zich door zijn denkkracht, door zijn verstand, leiden laat. Waarmee de nadenkende mens calculerend wordt, gedrag uitstellen kan en zichzelf desgewenst voor de gek houdt om in een nadenkende zgn. intelligente wereld staande te kunnen houden. Stresserende tegendraadse ervaringen kan hij wegslikken, ‘ergens wegstoppen’ en kan hij dingen tegen zijn goesting in doen. 

Waarmee de ‘verstandige’ mens zich afgewend heeft van zijn natuurlijke intellect. De ‘verstandige’ mens luistert steeds minder naar zijn instincten en is in afwending daarvan meer of minder ongevoelig geworden voor zijn intuïties en de signalen van zijn onderbuik en zijn hart.  

Met onderdrukte in- en voorvoeling als resultaat. Het individu in de moderne overspannen doel bereikende samenleving  zit in zijn hoofd, in zijn verstand, in zijn denkkracht vastgeschroefd.  

Het vindt grond in de toegenomen druk op intellectuele scholing, de enorme aanspraak van de samenleving op zijn verstandelijke vermogens en het nemen van verstandige beslissingen binnen gestolde structuren.  

De toename van stress op het intellect van het verstand, de toename van de dwang targets na te jagen, de druk van de massa vooral GROOT te denken, zichzelf doelen te stellen, over hoge latten te springen en aan ideaalbeelden te moeten voldoen i.c.m. de afname van lichamelijke beweging, verhoogt de drang tot het consumeren van troostvoeding.

De gemiddelde westerse maaltijden reeks bestaat uit een overdosis suikers, granen, cereals, geraffineerde koolhydraten, transvetten en gemanipuleerde boterachtigen en leeg synthetisch geproduceerd voedsel zwanger van zwaar waterstof (deuterium), kleur-, geur- en smaakstoffen. 

De gemiddelde westerse mens heeft geen flauw benul wat voeding is, waartoe het werkelijk dient en waaraan het moet voldoen. Het gemiddelde westerse individu maakt zich slecht zorgen om de smaak en het maag vullende effect van de maaltijd. En eten schenkt ‘een momentje voor jezelf’ . Het schenkt ‘Me-Time’. In de waan van de dag zoekt het gemiddelde individu dat troostende effect meerdere keren op.Van dit voedsel en voedingspatroon begrijpt het DNA helemaal NIETS. 

De overspannen doelbereiking van de moderne samenleving dwingt het individu chronisch te haastend te rennen  en vele ballen tegelijkertijd in de lucht te moeten houden. Voor rust, onthaastende terugtrekking en reflectie kan geen ruimte meer gereserveerd worden. De samenleving dwingt het individu  tot manipulatie, tot verleiding, tot kameleon- en maskergedrag. Het is de manier om jezelf te kunnen verschuilen. Het schenkt surrogaat ‘rust-ruimte’.

De ‘verstandige’ mens gaat inmiddels letterlijk voorbij aan zijn lichaam en weet meer of minder niet meer wat zijn lichaam is, waar het voor staat en welke capaciteiten in zijn lichaam verborgen zitten. Homo Sapiens Sapiens heeft zichzelf in afzondering van en tegenover de natuur gezet. De moderne mens is incompetent zijn gezondheid, zijn welzijn en zijn welbevinden te handhaven. 

De ‘ongevoelige niet begrijpende onwetende’ is de gevangene geworden van zijn eigen ongevoeligheid en niet begrijpende onwetendheid. Het schroeft hem vast in zijn hoofd. Met verstarring van denken doen en laten, rigiditeit en lichamelijke bewegingsloosheid als resultaat.

De gemiddelde ‘verstandige’ mens leeft meer of minder in ‘bevriezing’ (freeze). Zo is hij de greep op zijn eigen natuur en intellect kwijt geraakt. Waardoor hij chronisch op zoek is naar zijn ziel, naar zijn eigenheid, naar zijn wezen, naar zijn natuur. Een zoektocht die niet zelden langs vele artsen, therapeuten en goeroes loopt.   

De moderne ‘verstandige’ mens is, gelijk de pasgeborene, een ‘oraal wezen’. Het is deze oraliteit waarin hij vastgeschroefd is. Het  is o.a. zichtbaar in zijn drang alles in zijn mond te stoppen, in zijn vermogen tot ‘ontwapening’ en zijn drang tot aandacht trekken. Het zijn narcistische trekken. 

Het drukt zich ook uit in zijn gemakzucht, in zijn wens alles op een presenteer blaadje aangereikt te krijgen, in zijn onvermogen zelf verantwoordelijk zelfbepalend te zijn. Hij legt de schuld snel bij een ander, volgt gemakkelijk regels en dictaten en is relatief gemakkelijk tot ‘slaaf’ te maken. De eigenaardige en natuurlijk drijfveer zijn potenties te willen ontdekken, is slechts nog latent aanwezig. Nieuwsgier en de motivatie te willen ontdekken komt meer of minder pas op gang als hij iets aangereikt krijgt dat een belofte bij zich draagt. Hij staat pas uit zijn stoel op als hij er beduidend beter van wordt. Hij staat op als er iets in zit voor hem. 

Het resultaat is dat er veel voor het individu ‘onontdekt’ blijft. Het is het onontdekte dat de kern is van onwetendheid. Diep van binnen voelt hij die onwetendheid. Gestimuleerd door zijn onrust start hij een ‘kunstmatig’, door therapeuten en ‘goeroes’ ontwikkeltraject. Een traject dat van therapeut naar therapeut en van goeroe naar goeroe loopt. Echt vinden doet de gemiddeld ‘verstandige’ mens niet. 

Een traject dat hem juist vastschroeft in zijn ‘onwetendheid’ omdat hij de ‘oplossing’ van zijn onrust door anderen aan laat dragen. Als hij niet oppast wordt hij de kloon van het denken, doen en laten van de ander. Waarmee hij chronisch aan zichzelf bevestigt dat hij niet in staat is zichzelf te ontdekken.  

Gevoelens van ontoereikendheid, van frustratie, teleurstelling, verdriet, woede eindigen uiteindelijk in opgave. Het drukt zich uit in lusteloosheid, gebrek aan nieuwsgier en ‘freeze’. De ‘niet begrijpende onwetende’ heeft sterk de neiging in angstige onrust op zijn plaats te blijven. Onderdrukte uitreiking naar het nieuwe en de vrees het vertrouwde daarvoor op  te moeten geven, zijn de expressies daarvan.  

Het is de ‘ongevoelige niet begrijpende onwetende in gevangenschap’ die meer of minder incompetent is zijn eigen leven en zijn eigen ‘Zijn’ vorm te geven.  Het is de ‘ongevoelig niet begrijpende onwetende in gevangenschap’ die kwetsbaar is voor predatie. Hij is kwetsbaar geworden voor angsten omdat hij als ‘ongevoelig niet begrijpende onwetende’ geen raad weet met de stressoren aangedragen door de omgeving. Stressoren die hij beschouwt als vijandig en niet als prikkel tot innovatie.

De moderne mens is onwetend over zijn vermogens tot zelfhandhaving en zelf heling. Waarmee hij , gelijk de baby, zeer gevoelig is voor angst en manipulatie. Gelijk de baby is hij afhankelijk van aandacht en zorg. In angstige afhankelijkheid duikt hij gemakkelijk achter de rok van zijn moeder of achter de herder de kudde in.  

Het is de ‘ongevoelig niet begrijpende onwetende’ die bacteriën, schimmels en virussen als ziekteverwekkers ziet. Met ( sociale) angst en overdreven hygiëne als resultaat. Waar ze in de kern de schenkers van leven en het handhaven daarvan zijn.  

De oorsprong van het leven op aarde is het nietige. Het nietige liet en laat zich vertegenwoordigen in archaea, bacteriën, schimmels en virussen. Alles wat leeft op aarde wortelt en is verwant aan dit Nietige.  

Deze nietige entiteiten dwingen tot beweging en doorbraak. Deze nietige ‘aanwezigheden’  faciliteren ontdekking en schenken zo innovatieve wordingsprocessen. Dat wat Niets voorstelt, is tegelijkertijd het Almachtige. Het Nietige spiegelt zichzelf in het Grootse is. Het is de ‘ongevoelig niet begrijpende onwetende’ die niet zelden in lichte paniek ‘alles’ ingewikkeld maakt. Inclusief zijn eigen leven. 

Leven op aarde is zeer complex, enorm flexibel, hoog adaptief, oneindig divers. Leven heeft een natuurlijke drang zichzelf door te geven en het bruist van energie. Leven bekommert zich om leven als geheel en niet om het individu dat leven draagt. Leven is het geheel dat zich uitdrukt via te onderscheiden onderdelen.

Leven is daarmee tegelijkertijd het ‘grootse’ en het ‘nietige’. Leven is een tegenstrijdigheid. Leven is een spanningsveld van contrasten. Vertaalt naar de mens betekent dat dat elk individu dat ‘Nietig’ is, zichzelf als ‘Almachtige’ gespiegeld krijgt.

Hij die zichzelf aan ‘Nietigheid’ aan bescheidenheid overgeeft zal zichzelf ‘Groots’ voelen. In deze toestand van ‘Nietigheid’ is hij vrij. Hij is een ‘onbegrensde onbekommerde ongebonden moeiteloosheid’, vrij van de dictaten van de samenleving die hem het volgen grootste ideaal beelden willen opdringen.

Het individu dat daar vrij van is zijn innerlijk gevoelde Grootsheid als ‘Almachtig’ ervaren. Het gevoel alles aan te kunnen schenkt hem innerlijk vrede en geluk. Leven is een ‘soort van kracht’. Een intrinsieke macht die invloed uitoefent en impact heeft. Leven bezit het vermogen tot verandering aan te zetten.

Waarmee leven het vermogen bezit aanpassing en innovatie te initiëren. Die macht is gelijktijdig de bron èn het resultaat van zijn eigen bron. Die macht is de tegelijkertijd de oorsprong en alle manifestaties van die oorsprong. Die macht is tegelijkertijd het één en de ander.

Die macht is tegelijkertijd het nietige en het grootse. Die macht is een spiegeling. En is oneindig in haar vermogen en oneindig in haar bespiegelingen. Het is een macht die oneindig is in haar verschijningsvormen.

Waarmee zij oneindig is in haar ‘waarschijnlijkheden’. Die macht is een oneindige onbelemmerdheid, een oneindige onbegrensdheid, een oneindige onbekommerdheid, een oneindige ongebondenheid en een oneindige alom aanwezigheid.

Waarmee leven zichzelf de vrijheid schenkt alles te ‘Zijn’ dat in haar opgeslagen ligt. Leven is ont dekken. Het frappante is dat leven de dood en het lijden (lees stressoren) gebruikt om tot ont – dekken en daarmee tot bevrijding (van kaders) te komen. Wat gelijk is aan het ont – dekken van potenties. 

LEVEN IS LICHT.

De natuur is alles wat leeft en niet leeft op aarde. De natuur wordt gedragen door leven. Levendigheid, beweging en verplaatsen zijn de expressies van leven in al wat leeft. Die expressies zijn de uitdrukkingen van energie.  

Die expressies zijn een duiding dat het levende zijn leven leiden kan als energie aanwezig is. Als energie aanwezig is, blijft niets op zijn plaats. 

Het hart van de natuur, de ziel van het levende is de energie Leven. Energie dat wortelt in elektromagnetisme. Waarmee energie wortelt in protonen en elektronen. Energie kan gebonden zijn in de constructen van materie. Energie kan ook vrij zijn. Elektrische straling is het resultaat van die vrije energie. 

Het atoom, gassen, steen, ijzer en water zijn slechts enkele voorbeelden van materie-constructen waar energie in gebonden vorm opgeslagen zit. Stress bevrijdt de opgeslagen energie. Vrije energie verplaatst zich in elektromagnetische golven.  Energie draait en trilt. Elke trillingsfrequentie heeft zijn eigen spin en zijn eigen trilling. Elke trillingsfrequentie draagt zo zijn eigen informatie bij zich.

Het is de elektromagnetische lading, lees  voltage, die het mogelijk maakt informatie te zenden en te  ontvangen. Elke cel die dit vermogen verliest verweert, zwelt op, gaat lekken en valt uit elkaar. Vervetting en vocht vasthouden in het lichaam zijn het kenmerk.   

Leven handhaaft zichzelf door informatie overdacht. Leven, het levende en het leven dat ze leiden wordt gedragen door (het doorgeven van) informatie. Leven heeft daarom gevoeligheid ‘gecreëerd’ voor de ontvangst van informatie. Membranen, receptoren en voltage aanhankelijke ion-kanalen zijn de antennes. Een gevoeligheid die energie, lees voltage, lees elektriciteit, afhankelijk is. Waarmee elke cel leven bezit. Leven dat hem het vermogen schenkt zijn complexe cel constructen te onderhouden. 

Via elektromagnetische processen onderhoudt elke cel zijn energieproductie. Dat proces is een recycle proces. Zou het een productie proces zijn dan ontbreekt afname van de energie. Waarmee vrije energie voor het verrichten van ‘werk’ niet beschikbaar is. Het recycle principe van energie garandeert aanmaak-afbraak van energie. Het verbruiken van energie creëert ‘schaarste’. Het initieert de aanmaak van energie.  

Indien in de cel dit recycle proces in correcte cycli van energie winnen ( reductie) en energie verliezen (oxidatie)  en opnieuw energie winnen verloopt, wordt de cel meer of minder ‘tijdloos’. De celcyclus is op deze manier relatief traag. Ander gezegd er is geen verhoogde drang tot deling. 

De ‘trage celcyclus’ vindt grond in het oxidatie-reductie vermogen. Wat de cel brengt in een cyclus van afbraak ( oxidatie =katabool ) en zichzelf opeten (autofagie) en

wederopbouw ( reductie = anabool) wat herstel van de schade als resultaat heeft. In vaktermen heet dit entropie ( verlies van energie = verlies van structuur) en enthalpie ( terugwinnen van energie met terugwinnen van cel structuur)    

Leven schenkt leven aan het levende om zijn leven te kunnen leiden. Waarmee leven, conform haar eigen aard, aan het levende de vrijheid ‘wil’ schenken alles te mogen ‘Zijn’ dat in het individu/organisme ligt opgeslagen. Opdat het levende zijn leven in onbekommerde onbegrensde ongebondenheid leven kan. De moderne mens noemt dat leven in ‘Flow’. De natuur noemt dat ‘Free Energy”. Waarmee het wezen van de natuur ‘ziel’ is. Een alom aanwezige energie. 

Anders gezegd leven is vrije energie dat zich uitdrukt in elektromagnetische straling. Waarvan de matrix van die straling een oneindige hoeveelheid informatie bezit. Waarmee leven wezenlijk een Intelligentie is. Leven is een Spirit. Leven is een energetisch geladen alom Aanwezigheid die de macht bezit tot verandering aan te zetten. Leven bezit impact en het vermogen tot beïnvloeden.

Leven is een netwerk van relaties. Relaties zijn elkaar reflecterende entiteiten van energie. Die de lading van hun energie als atmosfeer van gevoel en emotie aan elkaar overdragen. 

Tot op heden weet niemand waarom leven ontstaan is en waarom er leven op aarde is. En ook niet waarom het leven is zoals het heden hier is. ‘We’ kunnen slechts constateren dat het er is en dat leven zich presenteert in een oneindige variatie van verschijnselen. Die we archaea, schimmels, bacteriën, virussen, amoeben, planten, mossen , bomen, struiken, grassen, dieren en mensen zijn gaan noemen.  

Leven creëert complexe materie. Het is zichtbaar in alles wat leeft en niet leeft. De creatie is feitelijk een innovatie. Het is een continue voortborduren en verbeterend aanpassen van het bestaande. Leven creëert niet, leven innoveert.  

Leven moet zelf ‘iets van materie’ zijn om de impact tot innovatie te financieren. Alleen materie kan impact hebben. Materie bezit massa en lading. Het bezit daarmee een bepaalde dichtheid als samenstelling van het ‘nietige’

en dus bezit het gewicht. Hoe klein die massa en hoe licht het gewicht ook is. Materie heeft impact vanwege zijn elektrische lading.  

Materie is de manifestatie van zeer geconcentreerde elektrische lading. Materie is een ‘energetisch geladen aanwezigheid’. (E=MC2) Vanwege de spiegeling is materie daarom tegelijkertijd ook zijn anti-materie.  

Leven is materie en tegelijk anti-materie. Het is zichtbaar in het stoffelijke en het onstoffelijke, in het vrouwelijke en het mannelijke, in dag en nacht, in hoog en laag, in kou en hitte. Leven is een tegenstrijdigheid. Leven wortelt in het contrast, waarin ze tevens de bevestiging van haar bestaan vindt. Leven is een golf waar de bovenstroom haar bestaan vindt in de onderstroom. En de onderstroom via de bovenstroom zichzelf gewaarborgd weet.

De reflectie van de stromingen is de weerklank van het omgedraaid gelijke. Dit spiegelende principe zit al verborgen in de symmetrische trilling van elektromagnetische golven. Licht en geluid zijn daar voorbeelden van. De golf is een symmetrische trilling van twee aan elkaar gespiegelde elektrische ladingen. Die zich daardoor roterend gaan verplaatsen en magnetisme opwekken.  

Leven is een matrix van elektromagnetische golven dat zich manifesteert in een oneindigheid van trillingen. Elke frequentie draagt zijn eigen aardige informatie met zich mee. De grond aard van een frequenties is symmetrisch. Binnen een matrix kunnen frequenties elkaar

versterken of verzwakken of elkaar zodanig verstoren  dat tijdelijke asymmetrie het gevolg is. De verwarde frequenties onderbreken flow ( van elektronen) en brengen verwarde trillingen in de matrix. In lichaam of weefsel heet dat klacht, kwaal of blessure.  

Ze slaan altijd neer in de fascia. Dat is een netwerk van gelaagde bindweefsels die vorm en stevigheid biedt aan weefsels en het lichaam. Het is een matrix opgebouwd uit kristalachtige structuren die in staat zijn energie, lees elektronen en protonen, over de fascia te verplaatsen. De fascia is zeer gevoelig voor straling (licht en geluid).  

De fascia maakt het mogelijk energie te winnen uit aarding met de aarde, uit zonlicht en uit water. Ga maar een in je blootje aan de zee-rand staan. Of daal eens diep af de grotten in. Het zeewater en de rotstenen diep in de aarde bezitten enorme hoeveelheden energie die het vrij geeft. De fascia pikt dit op. 

Het betekent ook dat de fascia zeer gevoelig is voor de atmosfeer van zijn omgeving. De levenshouding, de attitude waarmee het individu zich voor de wereld ontvankelijk verklaart of niet wordt bepaald door die atmosfeer. Het is zichtbaar in de krommingen van lichaamshoudingen en drukt zich uit in de stijvigheid en de fascia knopen in het lichaam.

De westerse voeding en het regiem van consumeren dat gemiddeld gebruikelijk is, verzuurd het lichaam en met name de bindweefsel structuren waaronder de fascia. Verzuring is een overschot aan protonen i.c.m. verlaagde elektronencontent. Bewegen in de zon in de natuur liefst op blote voeten ontzuurt. De aarding i.c.m. de aardse stralingsveld ( Shumann resonance) schenkt elektronen. Waarmee er een alkalisch ( bindweefsel) milieu ontstaat door de overdracht van elektronen.  

Wil je leven (en je gezond ‘Zijn’) begrijpen en de wijze begrijpen waarop zij zichzelf handhaaft, zichzelf heelt en zichzelf voortplant, dan zal je elektromagnetisme en haar golven moeten ( leren) begrijpen. (Nicholas Tesla wist dit!)

Leven is zwanger elektromagnetsiche krachten. Het drukt zich uit elektriciteit, in licht, als straling. Het zit verpakt in ‘iets’ dat materie is. Leven ‘creëert’ uit dat ‘iets’ het atoom. En gebruikt het ( voor zover nu bekend) 122 atoom varianten (elementen) om complexe materie te innoveren in een oneindigheid van variaties. 

In het proton en in zijn evenwaardig omgedraaid gelijke het elektron bezit het atoom ook deze spiegeling. Die spiegeling zit daarmee in elke Entiteit. Elke Entiteit, inclusief de mens, bezit iets vluchtigs en iets stoffelijks. Het bezit iets kwaads en iets goeds. Het bezit optimisme en pessimisme. Elke Entiteit is tegelijkertijd adelaar als kip. Het is tegelijkertijd god als worm. Het is tegelijkertijd vrouw als man.

Hetgeen betekent dat de Entiteit vrouw zich als individu pas vrijgeeft aan het leven, als ze zich gewaarborgd, als ze zich geworteld, als ze zich beschermd weet in haar manlijke energie. De vrouw kan pas een vrouw in vrede zijn als de reflectie van haar manlijkheid zich manifesteert in haar vrouw-‘Zijn’.

Hetzelfde geldt voor de man. Maar dan in omdraaiing. Het maakt dat een vrouw of man in vrede in stilte met zichzelf en liefde met de wereld leven kan, omdat zij of hij noch man noch vrouw is en tegelijkertijd beiden zijn. Het zijn de innerlijke spiegelingen die prikkelen tot begrip, onvoorwaardelijke aanvaarding en vertrouwen van het zelf. 

Leven gebruikt de spiegeling om tot prikkelende herkenning te komen en daarmee innovatie af te dwingen. Leven is een spiegeling en gebruikt die bespiegeling om beweging te initiëren.  

Waarom ‘doet’ leven dat? Waarom creëert leven van anderen te onderscheiden zelfredzame uit materie bestaande verschijnselen die zich als gevolg van ( be-)spiegeling chronisch aanpassen?  

Een filosofisch antwoord kan zijn dat leven zichzelf wil leren kennen door aan zichzelf haar gehele spectrum aan potenties te willen ontvouwen. Leven ‘wil’ kennelijk zichzelf ontdekken. Dat kan alleen als leven zichzelf spiegelt.  

Zonder die reflectie weet leven niet dat ze bestaat en bestaat leven dus niet. Leven is daarmee te beschouwen als een ‘Intelligentie’. Als een almachtige Intelligentie zelfs. Omdat leven de macht bezit altijd tot doorbraak en ‘nieuw creatie’ te komen. Zolang het zichzelf maar bespiegelt. 

Voor haar ontvouwingen gebruikt leven het individu/organisme. Voor die ontvouwende reflectie creëert leven zelfredzame, zelfhelende Entiteiten.  

Als geschenk van leven aan het levende zijn  zelfredzaamheid en zelfheling voor leven voorwaardelijk om zich, via dood en verderf, in al haar ‘waarschijnlijkheden’ onder alle omstandigheden te kunnen tonen.  

Leven zet afbraak, verwering en degeneratie in om, via ‘nieuw creatie’ haar volle potenties te kunnen ontvouwen. Zo ‘dwingt’ leven alle levende Entiteiten tot uitreiking en nieuwsgier om zichzelf chronisch in verandering aan te passen. Opdat er telkens weer een doorbraak is naar een hoger niveau van ‘waarschijnlijkheid’.  

Leven innoveert zichzelf door dood en wedergeboorte, door afbraak en regeneratie, door symmetrie en dissymmetrie met elkaar te verweven. Opdat elke Entiteit, elke individuele verschijning, die tegenstrijdigheden als stresserende factoren gebruikt om tot heelheid, om tot hernieuwde symmetrie van een hogere orde te komen.  

Stressoren zijn een innovatieplatform om doorbraak te forceren naar de volgende ontdekkende ontvouwing. Dat lijkt op groei. Maar het is feitelijk het ontdekken van potenties. Het ontdekken van dat wat waarschijnlijk in de kern aanwezig is. 

Waarmee leven zichzelf, via de dood, telkens dwingt in wederopstanding om op te staan. Leven gebruikt wedergeboorte om zichzelf in de volheid van haar oneindige potenties aan zichzelf te kunnen presenteren.

Het bestaan van het individu geeft aan leven, naast een zelf reflecterende herkenbaarheid, ook de mogelijkheid de dood te gebruiken voor het verhogen, verbreden en verdiepend uitbreiden van de ontvouwing van de in haar aanwezige potenties in dat individu.   

DE DOOD SCHENKT WEDERGEBOORTE.

In de dood zit leven van een hogere orde verpakt. In de dood zit nieuw creatie van een andere dimensie, zit transformatie, verborgen. De dood schenkt nieuw leven in de wedergeboorte.  

Een sterker en beter aangepast individu is de manifestatie van de wederopstanding. De kracht van leven zit in de cyclus. De dood ook opgevat als fysiek (psychisch) lijden, als afzien. De ‘dood’ is als pseudo dood voelbaar aanwezig in het lijden van afwijzing, in het lijden van het gevoel aandacht niet waardig te zijn, niets te betekenen. Het pseudo dood gevoel zit ook in het lijden van het gevoel niet in begrip en aanvaarding de ‘ware’ te zijn voor je ouders of de omgeving waarin je leeft.  

Als je in angst leeft voor dit fysiek of psychische lijden en het gaat omzeilen zal  doorbraak naar hogere dimensies ( van ‘Zijn’ ) ontbreken. Het omzeilen van ellende, pijn en verdriet  blokkeert ‘wedergeboorte’. De ‘omzeiler’ verstart in ouderdom.  

Dit ‘verstarringsfenomeen in ouderdom heet ‘Senescence’. Het is ‘freeze toestand’ waarin cellen zich niet meer kunnen delen. Het is niet gebonden aan leeftijd. Een tienjarige kan metabool een 80 jarige zijn. Een tienjarig kan in Senescence staan. 

Aan het ‘angstige omzeilen’ zit nog een ander aspect. Een aspect dat met vallen en daarmee met overgave te maken heeft. Het individu dat leeft in angst voor de ‘dood’ zal, vanwege de vrees niet meer wakker te worden, niet diep slapen. Omdat het zichzelf niet in overgave vallend los durft te laten de pseudo dood in, die slaap heet. Hetzelfde geldt voor in liefde vallen.  

Als je leeft in angst voor de ‘dood’ zal je niet in overgave ( kunnen) leven. Als je leeft in angst voor de ‘dood’ begrens je jezelf. Je trekt jezelf een dwangbuis aan. Terwijl leven je juist via de confrontatie met de ‘dood’ vrijheid als onbekommerde onbegrensde ongebondenheid schenken wil.  

Leven wil je ‘Spirit’ schenken door het meest wezenlijke van je Zijn, de energie die in je zit, onbekommerd vrij te geven. Als je niet doorhebt dat leven daarvoor afzien en lijden gebruikt, zal je niet in overgave en spiritueel leven. Dat ‘spiritloze’ individu schroeft zich vast in zijn verstand en zit gevangen in zijn hoofd. Losgekoppeld van zijn ziel en lichaam. (disconnected syndroom) 

De Entiteit of het individu dat de dood wil omzeilen, dat afzien en het lijden vermijdt, zal door de ‘vermijde dood’ bestraft worden met lijden en afzien in ziekte en ellende. De versnelde degeneratie is de expressie van het onvermogen te kunnen lijden/afzien. 

Dat proces van dood en wedergeboorte heeft Darwin evolutie genoemd.  Elke individuele Entiteit mag leven dragen om zijn leven te kunnen leiden. Opdat leven zichzelf zo chronisch gespiegeld weet in al haar verschijningsvormen.  

Waarmee zij haar almachtige alom aanwezigheid aan zichzelf bevestigt. Zoals ook het menselijke individu zichzelf middels ( be)spiegeling bevestigen kan. Waarvan de innerlijke spiegeling grond geeft aan zijn aarding en daarmee aan de kracht van zijn aanwezigheid. 

Mijn boek-blog is aan deze filosofie opgehangen. Mijn teksten zijn daarvan de echo. Het is een echo die wortelt in mijn waarnemen. De teksten verwoorden dat wat ik voor waar neem. Wat jij daarvan voor waar neemt, is aan jou. Mijn woorden resoneren met je of niet.

Ik wens je leesplezier toe. 
Ruud.